Hoog in de Gran Paradiso: Tip voor panorama's : blijf onder de wolken

Séez - Refuge d'Archeboc. We moesten eerst even naar een apotheek, en toen die eindelijk open ging, waren we te laat voor de bus. Even afwegen : auto-stop en ons houden aan het oorspronkelijke plan nl. naar de hut via Monseti, een col van 2500 m ? Of in plaats een reeks paadjes aan elkaar rijgen en hélemaal van Séez naar de hut ? Wolken op ongeveer 1600 m, we bleven er liever onder.

We regen de kleine paadjes aaneen die de oude gehuchtjes verbonden en slaagden er - op en paar korte stukjes na - perfect in om asfaltvrij te wandelen. Villard-Dessous, le Noyeray, les Tachonnières, Montvalezan, le Bourgeail, le Crey, le Griotteray, le Jaquet, le Miroir, le Crot,... Het ene een paar trieste ruïnes, het andere fleurig in orde.

Boven le Miroir pikten we de GRP op. Normaal is een GR een aanrader voor wandelaars, hier eventjes niet. Zodra we konden kozen we voor een alternatief : een oud muilezelpad dat zich uiterst vernuftig tussen een paar rotstorens wringt naar Pierre Giret en dan het oude militaire pad dat la Savonne min of meer horizontaal met de hut verbindt. Prachtig, de hele tijd switchen tussen smikkelen van de rijpe frambozen en bosbessen, en het mistig-mysterieuze uitzicht.

De Refuge d'Archeboc is vrij recent. De familie die de op deze alpenwei de rechten heeft, stelde vast dat wandelaars soigneren meer oplevert dan koeien melken en vormde dus één van de chalets om tot berghut.
En we worden hier gesoigneerd!!! In de hut vernemen we dat onze route vanuit Séez ook de favoriet is van de gardienne (die overigens het ommetje over Pierre Giret aan iedereen aanraadt in plaats van de GR).

's Avonds delen we de tafel met twee Duitse Bergwanderfuhrerinnen. In het Frans is dat even lang Accompagnatrices Moyenne Montagne. Mensen dus die met groepen wandelaars de bergen intrekken.
Heel interessant en vooral de juiste tips voor de etappe van morgen.

Etappe in cijfers: 7h 21km 1580m+ 450m-